كیست زهرا آنكه عطر سیب جنّت می دهد
نام زیبایش به جان و دل محبت می دهد
كیست زهرا آنكه خلقت بی وجودش هیچ نیست
او كه پیوند نبوت با امامت می دهد
كیست زهرا بانویی از جنس باران جنس نور
رحمت نابی كه بر هر سینه بهجت می دهد
كیست زهرا دختری بهتر ز مادر بر پدر
آنكه درس مادری بر كل خلقت می دهد
كیست زهرا حضرت انسیۀ حوراستی
نور آن حوریّه بر انسان طهارت می دهد
كیست زهرا حضرتِ عبدِ عبیدِ كردگار
آنكه با رفتار خود درس اطاعت می دهد
كیست زهرا آنكه دارد بر بشر فخر و شرف
هركه پوید راه وی بر خویش قیمت می دهد
فاطمه آموزگار مكتب پیغمبران
فاطمه بر اولیا درس شجاعت می دهد
مِهر او صدجا گِره از كارها وا می كند
نام او حتی به هر مظلوم قدرت می دهد
در جهان زهرائیان برتر ز خَلق عالمند
پس خدا ایرانیان را خویش رفعت می دهد
هركه دارد حبّ زهرا را خداوند كریم
بر محبّ حضرتش از غیب نصرت می دهد
پرچم زهرا به هر كشور شود در اهتزاز
بی گمان آن خطّه را الله عزت می دهد
هركه سازد راه زهرا را مرام خویشتن
دیر یا زود عاقبت تشكیل دولت می دهد
گفتمانِ پیشرفتَش هم شعاری بیش نیست
آنكه روی مصلحت شور عدالت می دهد
سالكِ بی ادعا در هر فراز و هر نشیب
با دل و جان تن به فرمان ولایت می دهد
مكتب زهرا كجا و مكتب بیگانگان
مكتب زهرای اطهر درس غیرت می دهد
□□□
كیست زهرا نام او ما را وجاهت می دهد
كیست زهرا آنكه دلها را حلاوت می دهد
بانوان فاطمی درس تشخّص خوانده اند
چون فضیلت های او زن را اصالت می دهد
روز مادر را به مادر می توان تبریك گفت
مادر هستی اگر زهراست ، رخصت می دهد
چادرش غیر مسلمان را مسلمان می كند
با حجاب و عفتش تعلیم عفت می دهد
چون به محراب نماز خویش می سازد قیام
هر ركوع و سجده اش خوف قیامت می دهد
با وجود آن مصیبت های سخت و بی شمار
خطبه های آتشینش درس همت می دهد
هركجا بیداریِ دلهاست مرهون وِی است
قصۀ پر غصۀ او درس عبرت می دهد
گركه اُمت های اسلامی به او روی آورند
خود نشانِ توده ها، راه هدایت می دهد
یوسف زهرا به او وقتی توسل می كند
پیرو دستور او پایان به غیبت می دهد
بعد حكم مهدی اَش رو می كند سوی حسین
وز میان قتلگاهش اذن رجعت می دهد
بر تمام مومنین و شیعیان و شاهدان
مُهر رجعت را بدستان كرامت می دهد
روز محشر چون ندا آید كه آمد فاطمه
حضرت سبحان به او اذن شفاعت می دهد
چونكه اسباب شفاعت را بگیرد روی دست
دست قهّار خدا حكم قضاوت می دهد
ایزد منّان میان آیه های مُصحَفَش
بر جفا كاران او دستور لعنت می دهد
این دعای خیر باید زینت لب ها شود
اِنتقم یا منتقم! تیغ تو نصرت می دهد

شاعر : محمود ژولیده