شان دستی که دخیل است به کوثر بالاست
دست این دست به دامن شده محشر بالاست
سوختن آب شدن بی کسی و بی یار شدن
سختی عشق همین است رهش سر بالاست
آنچه ساقی ازل داد همان می توشم
رتبه مستی ما از تب ساغر بالاست
چون که خاک قدمت شد شرفش بخشیدند
تا قیامت به همین مرتبه این سر بالاست
ما فقط زیر پر چادرتان آرامیم
حس وابستگی طفل به مادر بالاست
هر چه دارند به خانه به گدا می بخشند
خب طبیعیست شلوغی دم این در بلاست
قبل تو ننگ عرب ٰ داشتن دختربود
بعد تو میل به آوردن دختر بالاست
عالمی گفت که این خطبه تمام دین است
لطف زهراست فقط شیعه سرش گر بالاست
همه زندگی ات را به امامت دادی
از زمین خوردن تو پرچم حیدر بالاست
بر روی شهپر جبریل فقط جای تو بود
شاهد بندگی تو ورم پای تو بود
 

شاعر : سید پوریا هاشمی