ای که از خواب دوتا چشم ترت آکنده است
گریه کن گریه ات این بار به چشمم خنده است
دست و پایی بزن و جان مرا برگردان
مادرت تا که ببیند گل عمرش زنده است
سر انگشت مرا بار دگر می گیری
همه ی عشق پدر بازی با فرزند است
بر لب خشک تو پژمرده گل لبخندت
باغبان از گل لب تشنه ی خود شرمنده است
گرچه من تاب ندارم که تو گریان باشی
گریه کن گریه ات این بار به چشمم خنده است