زمینه
(به سبك زینب و یه قلب پر)
اشک غربت جاریه از تو چشام
غم عالمی می باره از صِدام
ذکرمه غریب آقام غریب آقام
آقای غریبی که از زمونه سیره دلش
هوائیِ رفتنه آروم نمی گیره دلش
آقای ما رو بردن پریشون و دل شکسته
آقای ما رو بردن با چشمی به خون نشسته
آقای ما رو بردن تو کوچه با دست بسته
******
دلش از غربت و غم لبالبه
نگاهش بارونیه پر از تبه
می دونم به یاد عمه زینبه
جون آقامون میون دشمنا امون نداشت
ولی مجلس شراب این دفعه خیزرون نداشت
کی دیده مثل زینب بوسه های خیزرونو
کی دیده مثل زینب او لبای غرق خونو
کی دیده مثل زینب سه ساله ی نیمه جونو
 

شاعر : یوسف رحیمی