باز گل وا شده و دهر گلستان شده است
گلبن عشق شکوفا و گل افشان شده است
با نسیم سحری عطر بهار آمده است
چمن حسن پر از لاله و ریحان شده است
باز کن پنجره را صبح وفا سر زده است
نهمین مهر جهانتاب نمایان شده است
مهبط وحی خدا، شهر پر از نور رسول
از تجلای همین مهر چراغان شده است
آفرینش شده از شوق تماشاکده اش
چشم هستی به رخش واله و حیران شده است
آری این آینۀ نور جواد است کز او
آسمان مثل زمین آینه بندان شده است
یک نظر کرد به او شمس ضحی ناگه دید
جلوۀ او به هزار آینه تابان شده است
همره زمزمۀ خواب و زلال اشکش
شادی شمس ضحی باز دو چندان شده است
بضعۀ پاره تن اشرف انسان ها اوست
هرکه در مکتب او آمده انسان شده است
پور موسی است که انوار  خداوندی او
باعث حیرت صد موسی عمران شده است
نه همین کور شفا یافته از حضرت او
دردها با نگه اوست که درمان شده است
سائلان حرم عشق کریم آمده است
آن که از جود و کرم شهرۀ دوران شده است
آسمان دید که با جوشش دریای کرم
ساحل جود پراز لؤلؤ و مرجان شده است
پور اکثم به خداوند که حیرت زده از
پاسخ مسأله هایی است که عنوان شده است
جز خدا کیست که آگه بُود از منزلتش
قدر او در دل هرکس که فروزان شده است
چون کند شکر«وفائی» که ز فیض نگهش
آبرومند دراین عالم امکان شده است

شاعر : استاد سید هاشم وفایی