در کشورم گدای علی موج می زند
شکر خدا ولای علی موج می زند
خالی نرفته دست گدایان مرتضی
دست گدا عطای علی موج می زند
مرغ دلم میان نجف جلوه می کند
تا در اذان ندای علی موج می زند
بال و پر ملائک حق دیده می شود
هر جا که ردّپای علی موج می زند
ذکر قنوت اهل سما ذکر حیدر است
پیش خدا صدای علی موج می زند
پیغمبری که عازم معراج گشته است
زیر لبش ثنای علی موج می زند
در دست سیدی که شبیه پیمبر است
گر بنگری لوای علی موج می زند
وقتی به روی کعبه ی حق نعره میزند
بردوش او عبای علی موج می زند
شأن نزول تک تک آیات حیدر است
ماهِ خدا هوای علی موج می زند
در قامت رشید اباالفضل فاطمه
لاحول و لا فتای علی موج می زند
ماهِ محّرمی که خدا گریه می کند
ماتم!که کربلای علی موج می زند
عمان و محتشم که غزل ها سروده اند
در شعرشان عطای علی موج میزند
زیباترین نماز گدا بعد کربلا
در خانه ی خدای علی موج می زند
سلمان که خار چشم عرب های جاهل است
در چهره اش وفای علی موج می زند
هر عاشقی که عبد غلامان حیدر است
در سینه اش صفای علی موج می زند
گریان کوچه های غریب مدینه ام
آنجا که انتهای علی موج می زند
او ماجرای فاطمه را با کسی نگفت
در کوچه ربنای علی موج می زند

شاعر : علی حسنی