جاوید شده است داستان جنگت
میریخت ستاره در زمان جنگت
می ریخت بهم روز و شب دشمن را
عمامه ی مشکی زمان جنگت
راوی به چه درد می خورد وقتی که
گشته ست خدا مدیحه خوان جنگت
سر میزنی و سر به سر اصلاً سر شد
سر ریختن است چون زبان جنگت
شمشیر تو از خون عدو سیر شده
ای جان بفدای آب و نان جنگت
لطفی بکن و گذر کن از لشگر خویش
وقتش شده است وقت سان جنگت
باده بده ای حضرت ساقی امشب
بر ساغر من بریز جان جنگت
هستند حسین و حسنت پشت سرت
دنیا به فدای کودکان جنگت
غیر از دو سه تن زنده نماند از دشمن
در معرکه این است نشان جنگت
قربان نماز اول وقت شما
بر سجده فتاده ای میان جنگت
از عرش صدای هو علی می آید
جبرییل که می کند بیان جنگت
باید که نظامیان بگیرند الگو
از شیوه راحت و روان جنگت
ای تکیه گه احمد مختار علی
آوازه اسلام از آن جگنت
وقتی که علی سوار دل دل می شد
زانوی تمام دشمنا شل می شد
 

شاعر : سید پوریا هاشمی