ولادت حضرت اباالفضل العباس (ع)
سرود
(به سبك ماه تابنده آرزومنده)
می رسه دریا می گیـره معنـا ادب و اخـلاص و وفا
شمیم احساس عطر و بوی یاس پیچیده تو عرش خدا
توی دست ستاره ظرف اسپنده
بین خورشید و صبح چشماش پیونده
نمی افته و ان یکاد از رو لبها
شبیـه ماهـه وقتـایی که می خـنده
خوب می دونند حاجت دارا خیلی لحظات حساسیه
وقتی که حـال و هـوای عرش خـدا امشـب عباسیه
میاد امشب یار حسین، می‌رسه دل و دلدار حسین
باوفـا تـرین سـردار حسـین ، یا عباس
می رسه مهتاب حسیـن، قرار دل بی‌تاب حسین
خورشید همه اصحاب حسین، یا عباس
******
شب مهتابی می شه بی تابی نصیب قلب عاشقا
شب اعجاز و شوق پرواز و آرزوی کرب و بلا
اون گدایی که آقاشو خوب می شناسه
می‌دونه که آخر جود و احساسه
دست خالی نمی رم امشب از خونه ش
دل تنـگم دخیـل کـف العبـاسـه
مثه خورشیده تا ابد توی دل ما عشق رایجه
آقای مهربونی که تا همیشه باب الحوائجه
مهربون و با کرمه ، پشت و پناه اهل حرمه
هم ساقیه هم صاحب علمه ، عباسه
می دونم ماه عالمین ، با کرامت اربابم حسین
می‌بره منـو بین الحـرمین ، عباسـه

شاعر : یوسف رحیمی