آسمان امشب زمین را بوسه باران می کند
فرش دارد عرش را در خاک مهمان می کند
باز هم دارد ملک سجده به انسان می کند
سفره ها را دست حق دارد پر از نان می کند
باز هم خوان کرم روی زمین گسترده شد
باز هم دسته گلی از آسمان آورده شد
 نور خورشید است یا نور خداوند مبین
نور صدها ماه می تابد به بالا از زمین
باز بیرون آمده دست خدا از آستین
باز پیدا شد نشانی از امیرالمؤمنین
تا کویر سامرا باغ پر از گل می شود
ناگهان اطراف قنداقه پر از گل می شود
باغی از گل روی دستان امام عسگری ست
این تمام هستی و جان امام عسگری ست
آیه نه سوره نه قرآن امام عسگری ست
این پسر شمشیر بران امام عسگری ست
قرص ماه کامل است امشب هلال عسگری
عرشیان گویند امشب خوش به حال عسگری
ابر باریدن گرفت و رود و دریا شاد شد
غنچه خندید و دل بی تاب صحرا شاد شد
عطری از جنت وزید و عرش اعلا شاد شد
بیشتر از کل عالم قلب زهرا شاد شد
آمد آن کس که تمام انبیا را رهبر است
آن کسی که تار و پودش تار و  پود حیدر است
روی زیبای محمد بین قاب روی او
ذوالفقار حیدر کرار در ابروی او
مثل عطر حضرت زهراست عطر و بوی او
قدرت بازوی عباس است در بازوی او
چون حسن لطف و سخا دارد عطای دست او
دست حاتم را یقیناً در کرامت بسته او
حضرت آدم بنازد بر رخ زیبای او
مهر می سازد کلیم از خاک زیر پای او
نوحِ کشتیبان شده محو قد رعنای او
خضر می گیرد بقا با دیدن سیمای او
باید ابراهیم لعنت بر دل شیطان کند
جای دارد پیشش اسماعیل را قربان کند
حضرت یوسف غلامی از غلامانش شده
حضرت یعقوب نیت کرده دربانش شده
حضرت عیسی گل مریم مسلمانش شده
دست جبرائیل هم گهواره جنبانش شده
مریم و سارا و هاجر پیش نرجس صف زدند
نام او شد انتخاب و اهل عالم کف زدند
می رسد روزی که روی کعبه پرچم می زند
نعره مستانه ای در کل عالم می زند
تیغ بر می دارد از دین خدا دم می زند
بوسه بر پایش کنار مکه زمزم می زند
سامرا، کرببلا٬ یک سر به مشهد می زند
روی قبر حضرت صدیقه گنبد می زند
چون حسین ابن علی او با شجاعت می رسد
با سپاهش مثل کوهی با صلابت می رسد
سیصد و اندی نفر با سیل غیرت می رسد
روی دوشش پرچم سبز ولایت می رسد
عدل و داد مرتضایی را به عالم می دهد
مطمئنم او که برگردد نجاتم می دهد
در عراق و سوریه یکباره غوغا می کند
زخم قبر عمه جانش را مداوا می کند
داعش بی شرم را رسوای دنیا می کند
می زند سرهایشان را حق تماشا می کند
کاشکی روز ظهورش مست آقا شیم ما
کاشکی روز ظهور حضرتش باشیم ما

شاعر : مهدی نظری