سر این سفره گدایی چه صفایی دارد
از همه خلق جدایی چه صفایی دارد

او تو را خوانده بیا روی به درگاهش کن
دعوت از سمت خدایی ،چه صفایی دارد

غم و نومیدی از این خانه بدور است بیا
از غم وغصه رهایی چه صفایی دارد

مهربان است وکریم عادت او احسان است
دائما غرق عطایی چه صفایی دارد

شوق دیدار تو دارد پس بدان مهمانی
شوق پرواز و رهایی چه صفایی دارد

مشهد و سفره افطار روی فرش حرم
عطر نان و طعم چایی چه صفایی دارد

شاعر : رسول میثمی