علی صورت زخون می شوید امشب         اذان آخرش  می گوید امشب
شب قــدر و امیـر آسمـانـهـا         ره محرابِ خون را پوید امشب
دلش از غمهـا بشکست
شده  از این دنیا خسته
دگـر بـارِ سفـر بسته
شب قـدر و عزای حضرت مولا
بسوز ای دل برای حضرت مولا
آه واویلا واویلا واویلا(2)
زمین و آسمـان را غم گرفته        همه چرخ و  فلک ماتم گرفته
همه قرآن به روی سر بگیرید       امیـن آسمـانهـا دم گرفته
علی افتاده  در خون شد
عزا در کوه و هامون شد
ببین سجّاده گلگـون شد
عـزای اولین مظلوم عالم شد
زمین و آسمانها  غرق ماتم شد
آه واویلا واویلا واویلا (2)
بیـا ای نـازنین دُردانه ی من      هزاران غم بود بر شانه ی من
گواهـی  می دهد شهر مدینه      زدند آتش در  و کاشانه ی من
روم بـا قلب خونینم
بیـا زینب به  بالینم
که لاله از رُخت چینم
رسیدی شهر کوفه شور و غوغا کن
بـزن سر  را به محمل یاد  بابا کن
آواویلا واویلا واویلا(2)

شاعر : یوسف حق پرست