وقتی که در شکست              شمس و قمر شکست
دندان احمد(ص) از اُحد از کفر و شر شکست
-
وقتی که در شکست              کوه از کمر شکست
سقف و ستون هر بشر از بوالبشر شکست
-
وقتی که در شکست              زهرا(س) و زر شکست
سمع و سماء و سینه، سکوت پسر شکست
-
وقتی که در شکست              قدر گهر شکست
در کوچه مجتبی(ع) که نبوده سپر شکست
-
وقتی که در شکست              از پشت سر شکست
پیمانه دم آندم از آن خیره سر شکست
-
وقتی که در شکست              نور بصر شکست
جاری شد اشک مَشک و دلم بیشتر شکست
-
وقتی که در شکست              قلب پدر شکست
بغض گلوی اصغر(ع) بی بال و پر شکست
-
وقتی که در شکست              امّ قمر شکست
مدّاحه علی(ع) شدو خواند آنقدَر شکست
-
وقتی که در شکست              پروانه پر شکست
سجاده شد صبوری سجاد(ع) اگر شکست
-
وقتی که در شکست              شعر و شکر شکست
دریای علم و ناشر دین بشر شکست
-
وقتی که در شکست              صاحب نظر شکست
صادق(ع) سکوتِ علمِ حدیثی دگر شکست
-
وقتی که در شکست              بر جسم تر شکست
جایی نمور و تیره که ساق پسر شکست
-
وقتی که در شکست              نارش جگر شکست
آقا ابالحسن(ع) که به بلع شرر شکست
-
وقتی که در شکست              عزم سفر شکست
بر جودش آن شراره که بنمود اثر شکست
-
وقتی که در شکست              هادی(ع) خطر شکست
علمش بنای بزمِ شراب و شرر شکست
-
وقتی که در شکست              جد و شجر شکست
حضرت شد افتخار بشر، بعدِ هر شکست
-
وقتی که در شکست              آن منتظَر(عج) شکست
آقا از این زمانه غم انگیزتر شکست

محمدرضا فروغی