آی کبوتر که نشستی روي گنبد طلا
هر کجا پر میزنی تو حرم امام رضا
من کبوتر بقیعم با تو خیلی فرق دارم
جای گنبد سرم به روي خاک ها می ذارم
اونجا هر کی می پره طائر افلاکی می شه
اینجا هر کی می پره بال و پرش خاکی می شه
اونجا خادما با زائرا مهربونن
اینجا زائرا رو از کنار قبرا می رونن
تو که هر شب می سوزه صد تا چراغ دور و برت
به امام رضا بگو غریب تویی یا مادرت