تا كه دل منو بردی آقا، از بچه گی غصه مو خوردی آقا
الهی نباشم بشنوم، منو به كسی سپردی آقا
منی كه بزرگ شدم تو روضه هات، نگی منو نمی خوای
منی كه جوونیم و دادم به پات، نگی منو نمی خوای
زنده ام فقط به عشق كربلات، نگی منو نمی خوای
نگی منو نمی خوای، من كجا برم
نگی منو نمی خوای، پیش كیآ برم
من چطور آقا، كربلا نرم
عشقه، عشقه، عشقه به والله از تو خوندن
مرگه، مرگه، مرگه به والله بی تو بودن
حسین بی تو می میرم
بی حرف صحن و گنبدت، جنون دلم صد در صده
یه پای دلم تو كربلا، یه پای دلم تو مشهده
تو حریمت ناز به جنت می كنم، چیه از این بالاتر
خدارو تو عرش زیارت می كنم، چیه از این بالاتر
با حسین حسین عبادت می كنم، چیه از این بالاتر
چیه از این بالاتر، نوكرت باشم
چیه از این بالاتر، پرپرت باشم
تحت تأیید خواهرت باشم
عشقه، عشقه، عشقه به والله از تو خوندن
مرگه، مرگه، مرگه به والله بی تو بودن
حسین بی تو می میرم
دلم برات پر میزنه، دل از ضریح نمی كنه
منو كفنم نكنید، كه اربابم بی كفنه
پس آقا حرف رفاقت كجاست، مگه بدا دل ندارن
چرا كربلا فقط مال خوباست، مگه بدا دل ندارن
دل من تنگ اذون كربلاست، مگه بدا دل ندارن
مگه بدا دل ندارن، تو بها بده
مگه بدا دل ندارن، كربلا بده
مگه بدا دل ندارن، تو صفا بده
عشقه، عشقه، عشقه به والله از تو خوندن
مرگه، مرگه، مرگه به والله بی تو بودن
حسین بی تو می میرم