مدینه می شود پر از یاس سفید
دوباره می شود دل من نا امید
ششمین قرآن ناطقم
 من گل باغ شقایقم
غصه دار کوچه صادقم
آه و واویلا واویلتا
دوباره مرغ دل گرفته در قفس
دگر از سینه ام نمی آید نفس
گرفته این زمان هوای زمزمه
تپش های دلم شده یا فاطمه
از غم کوچه شکسته ام
بین موج غم نشسته ام
فکر آن دستای بسته ام
آه و واویلا واویلتا
بگرید آسمان بر این احوال من
ولی سالم بود تن طفلان من
بی سر و تنها نمانده ام
دردل صحرا نمانده ام
روی نیزه ها نمانده ام
آه و واویلا به کربلا