میون بستر می سوزم
غریب و تنها می میرم
عاقبت از زهر کینه
حاجتم و من می گیرم
مدینه شهر پیغمبر، خدانگهدار
مزار مخفی مادر، خدانگهدار
نیمه شب یه عده کافر، وای وای
خونمون و سوزوندند آخر، وای وای
حُرمت منو شکستند، وای وای
دستم و تو کوچه بستند، وای وای
وای از این غریبی وای
خونه ی من وقتی می سوخت
به یاد مادر افتادم
به یاد زخم سینه و
خون میخ در افتادم
میون دود و شعله ها برابر من
دیگه کسی لگد نزد به همسر من
می زدند منو شبونه، وای وای
بی هوا با تازیونه، وای وای
وقتی که زمین می خوردم، وای وای
اسم مادر و می بردم، وای وای
وای از این غریبی وای
منو شبونه می بردند
پیاده در پشت مرکب
تو کوچه افتادم یاد
اسیری عمه زینب
درسته شمشیر روی من سه بار کشیدند
ولی دیگه تشنه سرم رو کی بریدند
کشتنت آبت ندادن، حسین حسین
کشتنت خاکت نکردن، حسین حسین
وای سالار زینب