یا امام صادق (ع)
مبهوت حیدریم و غلامان قنبریم
از شیعیان صادق آل پیمبریم
درگیر و دار زلف کج صادقیم و بس
شاهیم چون گدای گدایان جعفریم
صد حیف شهرمان ز حرم دور مانده است
ورنه به دور قبر غریبش کبوتریم
ما با حدیث های لبش عشق می کنیم
هر روز و شب ز یمن لبش پای منبریم
حتی اگر به نام کلیمی و ارمنی است
ما با محب حضرت صادق برادریم
آقا چه می شود که ببینیم بعد مرگ
در چشم های پاک تو آب مقطریم
آقا چه می شود که ببینیم یک زمان ...
در چایخانه ی حرمت یک سماوریم
فرزندهایمان به فدای دو دیده ات
ما دودمانمان همه سائل ، وَ نوکریم
ما روبروی دشمن تان سبز می شویم
همچون درخت های قطور  و تناوریم
ماهی بحر لطف و سخای شما شدیم
در حوض عشق و مهر و وفایت شناوریم
سروده جعفر ابوالفتحی