دلبرم ، سرورم،عشق اول و آخرم
عمریه تو تاج سری و من نوکرم
مهربان تری از پدر و مادرم
گفتی نمیگذاری بگذره آب از سرم
من که مردم آقا بگو چی شد پس حرم
تا به کی تویه شهر غربت ، پناهندگی، پناهندگی
کی میشه بیام و کنم در وطن زندگی، وطن زندگی
باشه آقا دارندگی و برازندگی، برازندگی
باشه با صبوری، باشه باز تو هرچی بگی، تو هر چی بگی
اما یه شهی گفتن و گدایی گفتن
یه دست کریم یه امضای کربلایی گفتن
(بسه تعنه غریبه ها ، آشنایی گفتن)2
(حسین عشق منی)3
این فقیر،تو مسیر ،افتاده تو دستش بگیر
منو که با اشک روضه گرفتن ز شیر
با دمه حسین و نعم الامیر
آمده ز مژگان تو مرا حکم تیر
پس چه بهتر این که حرم بگویی بمیر
آقا نکنی از خودت، قطع تماس منو ، تماس منو
با فراق شش گوش نگیری،تقاص منو ، تقاص منو
عمری ثبت نام کلاسه غلامیت شدم، غلامیت شدم
بیرونم نکن پایینم نیار،کلاس منو ، کلاس منو
تا تو به دلم حال ندی اهل حال نمیشم
نگو که موفق دیگه به وصال نمیشم
تا کرب و بلامو ندی بی خیال نمیشم