به عکس مهربان و خسته ی  مادر نگاهی کرد
به ایامی که جا مانده ست در سنگر نگاهی کرد
صدای غرش خمپاره پی در پی تداعی شد
به آتش های زیر موج ِ خاکستر نگاهی کرد
همیشه تیر بارش  را به روی شانه می چرخاند
و حالا بارش ِخردل .... به سمت در نگاهی کرد
ورق میزد زمان   این عمر را و اعتراضی نیست
به حرف آخر ِ  بی معنی دفتر نگاهی کرد
هدف بالاتر از این حرفهای کوچک و خالیست
به قله ....اوج  ِ باید های بال و پر نگاهی کرد
همیشه  جانمازش بوی خوب رازقی میداد
قنوت دستها  را رکعتی دیگر   نگاهی کرد
صدای مهربان مادر از نزدیک می آمد
خدا نزدیک شد  از لای این دفتر نگاهی کرد
کنار ایستگاه پر هیاهوی زمان    خندید
قطار عمر را در کوپه ی آخر  نگاهی کرد..........

شاعر : اکرم بهرامچی