اذان؛ گلبانگ زیبای عبادت
مرا تا اوجِ بودن می کشاند
قلم را جوهر بانگ موذّن
چنین سمت سرودن می کشاند

اذان وقتی که می گویند یعنی
جماعت! این صدای بی نیاز است
زمین بگذار هر کاری که داری
بگو باخود دگر وقت نماز است

عجب زنگار دل را می زداید
اذان دلنواز روز جمعه
وجودم نور می گیرد، می آیم
به میقات نماز روز جمعه

حماسه در حماسه، شور در شور
نماز جمعه میقات نبرد است
ببین سیمای شیطان در مصلّا
چنان برگی تکیده، زردِ زرد است

نماز جمعه یعنی عبد بودن
خلاصه نیست در گوشه نشینی
به دور از جامعه خلوت گزیدن
چه اسلامی! چه ایمانی! چه دینی!

نماز جمعه یعنی آی مردم!
جهان جولانگه یک گلّه گرگ است
همیشه یادمان باشد برادر
که استکبار شیطان بزرگ  است

نماز جمعه یعنی ای برادر
بیا تا قدر یکدیگر بدانیم
صدای کینه را ساکت کنیم و
سرود دوستی ها را بخوانیم
 
نماز جمعه یعنی با ولایت
گره خورده سه حرف اصلی دین
سقیفه؛ بمب می ریزد به روی
صدای خنده ی طفل فلسطین

لباس کفرباف دست داعش
تن اسلام ما را پیر کرده
نماز جمعه یعنی آی مومن!
چرا مهدیّ زهرا دیر کرده

شاعر : امیر عظیمی