زینب هجوم خیمه طمع گوشواره وای
هشتاد و چار روسری پاره پاره وای
دستی به گوش پاره و هی جیغ می کشید
دستی به گوشواره ی دیگر دوباره وای
وقتی دلش ز غارت خیمه شکسته شد
می گقت روبه علقمه با هر اشاره وای
هرچه که می دوید دو چشمش پر آب تر
از دود دامانی که گرفته شراره وای
- یکشنبه
- 30
- شهریور
- 1393
- ساعت
- 13:6
- نوشته شده توسط
- جواد
ارسال دیدگاه