مجنون و مبتلای جواد الائمه ایم
مدیون هر عطای جواد الائمه ایم
در زیر هر دو پای جواد الائمه ایم
قالی نخ نمای جواد الائمه ایم
چون "ف" بگوید او بفدایش کنیم سر
زیرا که ما فدای جواد الائمه ایم
در انتظار برگ و برات زیارتیم
محتاج یک دعای جواد الائمه ایم
یکدم به ما نظر بکند ماه می شویم
گرچه گدا ولی به خدا شاه می شویم
مجنون به سوی قبر تو آمد اسیر شد
خضر از غم عزای عظیم تو پیر شد
جبریل آمد و به قدم هات بوسه زد
از آن به بعد از همه غیر تو سیر شد
موری کنار سفره ی پر برکتت نشست
آنقدر خورد و برد که شاه و امیر شد
شکر خدا که آب و گِلِ ما حسینیان
بین دو دست پاک تو آقا خمیر شد
افسوس ، تشنه لب ، جگرت سوخت یا جواد (ع)
جسم نحیف و مختصرت سوخت یا جواد (ع)
دور و بر شما چه قَدَر ازدحام شد
خانه کمی شبیهِ ، به بازار شام شد
نَه  نان خشک و نَه   صدقه بلکه قسمتت
دشنام و فحش جای درود و سلام شد
سلولهای جسم تو را زهر ، آب کرد
پس در نواحی جگرت قتل عام شد
گویا امام مشهَدِیَم غش نموده .... وای ...
من لال می شوم به خدا که تمام شد
من لال می شوم ولی ای کاش ای خدا
دیگر سه ساله ای نرود زیر دست و پا