تو راز ِ  خلقتِ   پیدای پنهان  را   نشان دادی
و طرحی نو  به پینه پینه ی  فرم ِ زمان دادی
حضورت را  نشاندی قرن ها، در واژه ای  ممتد
ندیدیمت .........اگرچه چشم هامان را......تکان دادی
تکان دادی رکود ِ بهت ِ ذهن ِ بسته ی ما را
و بر افکار ِ  خاک آلوده، مُشتی   آسمان دادی
تمام ِعقربک هایی که می رقصند و می خوانند
نفهمیدند در هَر نُت ، چه شوری ... بی امان  دادی
بشر  با قصه ی غمگین ِسیبی سرخ می چرخید
تو با یک قصه ی دیگر،  به سیبی سرخ جان دادی
همیشه حس خوب ِ انتظارت ،بیشتر........ جاریست
تو بارانی که با هر قطره..........دریا  را......... نشان دادی

شاعر : اکرم بهرامچی