• جمعه 10 فروردین 03

 محمد فردوسی

غزل مناجات با امام زمان(عج) -( از فراقت چشم هایم غرق باران می شود )

8792
27

از فراقت چشم هایم غرق باران می شود
عاشق هجران کشیده زود گریان می شود
درد غفلت یک طرف، درد جدایی یک طرف
مشکلاتم یک به یک دارد فراوان می شود
از خودم ناراضی ام از بس که دنیایی شدم
دل اگر شد جای غیر از یار، ویران می شود
داروی این درد بی درمان فقط در دست توست
درد من با بوسه بر پای تو درمان می شود
یابن الزهرا چاره ای کن مرگ دارد می رسد
آفتاب روی تو پس کی نمایان می شود؟
خوش به حال نوکری که پاک و بی آلایش است
این چنین شخصی در آغوش تو مهمان می شود
هر که از فعل حرام و شُبهه دوری می کند
مور هم باشد اگر، روزی سلیمان می شود
سربلند از امتحان عاشقی آید برون
عاشقی که همّت وصلش دو چندان می شود
کوری چشم حسودانی که طعنه می زنند
عاقبت می آیی و دنیا گلستان می شود
جزء بکّائین شدی با گریه بر جدّت حسین
اشک می ریزی و قلبت بیت الاحزان می شود
هر کسی که مُنکِر گریه برای جدّ توست
شک ندارم تغذیه از دست شیطان می شود
تا نفس در سینه ام باقی ست گریه می کنم
گریه ام خرج غم شاه شهیدان می شود

شاعر : محمد فردوسی

  • شنبه
  • 12
  • مهر
  • 1393
  • ساعت
  • 1:20
  • نوشته شده توسط
  • سید محسن احمدزاده صفار

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



m.g

پاسخ: غزل مناجات با امام زمان(عج) -( از فراقت چشم هایم غرق باران می شود )
بسم الله الرحمن الرحیم

یاحسین (علیه السلام)

سلام

خیرببینیدراضی باشید از شعرتان (باکمترین تغییر ) برای مولودی استفاده کردم.

یکشنبه 13 مهر 1393ساعت : 20:59

حسین

پاسخ: غزل مناجات با امام زمان(عج) -( از فراقت چشم هایم غرق باران می شود )
عالی بود

چهارشنبه 12 آذر 1393ساعت : 06:32

علی رنجبر

تشکر
عالی بود . لذت بردم . وقتی برای دل خودم می خوندم گریه می کردم ... یقین پیدا کردم که این شعر را دلی گفته بودید که اینجور بر دل می نشست .
اجرکم عندالله

دوشنبه 11 شهریور 1398ساعت : 10:36

ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران