فاطـــمه اي پاك بانوي بــهـشت بر مـشام آيـد ز تـو بوي بــهـشت
تـــو خـــداي خويش را آئينه‌اي مـصــطفي را مــحــرم ديـرينه‌اي

فاطمه‌ اي شاهــكـار ذوالــجلال كوثر عشقيّ و خـورشيد كمــــال

دست تو اين چرخ گردون را مدار هر دو عالم از تو دارد افـــتــخار

عــصمت تو در زلال جان ماست كوثر تو زمزم ايـــمـان مـــاست

  اي ولاي تو به مـــا آب حــيات مــي‌كند حُبّ تو تضمين نــجات

دل ز تصــويرت حـكايت مي‌كند سوي تـو ما را هــدايت مي‌كــند

در ره عــشق تــو اي روح روان طاير جان پر زند تا كـــهــكشان

راز گــفتن با تو شوق جـــبرئيل تشنة بحر سخايت ســلســــبيل

پاي تا سر عـــصمت و تقوا توئي آنــكه زن با او شود معنا تــوئي

بــا ورود تــو پيــمبـر در قـيام ني پيمبـر بل رســولان كـــرام

اي كــليد بــاب رضوان دست تو هستي عــالــم همه از هست تو

با تو باشد حــقّ و بــا داور توئي فــــاطـمه اي روح پيغمبر توئي

ليله القدر علي و احـــــــمدی تو بـــهار عشق حيّ سرمـــدي

مـــثل ذاتِ كــبريا تنها تــوئي مادر دو مريـــــم و عيسي توئي

زهره الزّهــــرا ســرور سينه‌ای تو فــــروغ يـــازده آئــينه‌اي

خاك پايت سرمـة چشم مـــلك خم به تعظيمت شده پشت فـلك

ما ز جـام عشق تو مُل مي‌زنيــم خار هستيم و دم از گل مـي‌زنيم

روز محشر هست ما را زمـــزمه فــاطمه يا فــاطمه يا فــاطمه

 ابوالفضل سماوي