قلم عاجز مونده از وصف حماسه های زینب
کسی نمی تونه بگذاره پاشو جا پای زینب
از خیر بچه هاش گذشت به خاطر عزیزش
مصمم و عاشقانه بود چشم ستاره ریزش
یه بار دیگه بزرگی کرد روح ستم ستیزش
وای! با روحیه و عزم زهرایی    تمام کاراش میشه شیدایی
نمی بینه اون غیر زیبایی
وای! هر اونچه زمونه غم آورده   برای دلش ماتم آورده
ز صبر دلش صبر کم آورده
امون ای دل ای امون ای دل 3

زمونه از یاد نمی بره بانوی عالمینو
قصه های عاشقونه ی شریکتُ الحسینو
کرببلا رو زنده کرد خطبه های تو شامش
ایمان میاره کافر از معجزه ی کلامش
مستنده! حتی تو شام خدا میده سلامش
وای! رو نی سر هجده مسیحا دید  توی کوچه ها نون و خرما دید
مصیبت رو "الا جمیلا" دید
وای! امون ای دل ای دل امون ای دل   نداره که دریای غم ساحل
نگم روضه ی چوبه ی محمل
امون ای دل ای امون ای دل 3

شاعر : رضا تاجیک