خواهرت بازم به کربلا رسیده
برگشته امّا با قامت خمیده
هر جا رفتم همراهم بوده سر تو
خوب می‌دونی که زینب چه‌ها کشیده
اومدم با کوه مصیبت ، اومدم از سفر غربت
بذارم سرمو رو تربت
حال منو می‌دونی ، شد این چشم بارونی
راویِ پریشونی
مظلوم حسین جانم
******
اومده زینب بالای مزار تو
آرزومه جون بدم در کنار تو
ای کاش می‌مُردم من امّا نمی‌دیدم
جون داده تو خرابه یادگار تو
می‌خونم با شیون و ناله ، از فراق اون گل لاله
امون از غصه‌ی سه ساله
همراه منه روحش ، کشته منو اندوهش
اون پاهای مجروحش
مظلوم حسین جانم

شاعر : یوسف رحیمی