عمری است که دلداده ی نام حسنینم
فریاد برآرم که غلام حسنینم
در کوی خرابات ، مقیمم همه ی عمر
ای می زدگان مست ز جام حسنینم
یا رب ز عنایات محرم کرمی کن
بنمای مقید به مرام حسنینم
در لحظه ی مرگم به شب اول قبرم
محتاج به الطاف مدام حسنینم
از ذکر احادیث ولایی شده ام مست
آمیخته با شهد کلام حسنینم
من مرغک بی بال و پری نغمه سرایم
صد شکر که افتاده به دام حسنینم
مرثیه سرای حرم عشق و ولایم
فریاد غمم ، وقف پیام حسنینم
بر رجعت پر برکتشان معتقدم من
تا منتظر روز قیام حسنینم