مولا ! سلام ، جز غم دوری ملال نیست

دارم هزار سینه سخن ... کو ؟ مجال نیست

آلوده است آب و هوای جهان عزیز !

آبی درون چشمه ی دنیا زلال نیست

مولا ! دروغ نه ، به خدا یک حقیقت است

" انسان " در این زمانه به جز یک محال نیست

دنیا شده ست انجمن ُگنده لات ها

جایی در این میانه برای « کمال » نیست

طاعون ظلم ، روح زمین را جویده است

در چشم این زمانه « عدالت » سوال نیست

«دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر

کز دیو و دد ملولم و من ... » ، بی خیال نیست !

در سر هوای وصل تو دارم ، همین و بس

چون شیعه ی نگاه تو هستم ، محال نیست

روحم قیام کرده به شوق ظهور تو

ای نازنین ! زمان ظهور و وصال نیست ؟!