بردار و بگیر عَلَم که آمد نُه دی
آتش بزن ای قلم که آمد نُه دی
از فتنه گران نمانده جز بد نامی
زان بی خردی، نمانده جز ناکامی
ای خام خیالان و خدانشناسان
از خلق بریدگان، خسان، خناسان
بر خلق خدا عجب جفایی کردید!
با رمز تقّلب، چه خطایی کردید!
حقا که شدید عامل بیگانه
حاشا که چنین کند، مگر دیوانه
گر عذر نخواهید، چه عذری دارید؟
شک نیست شما فتنه گران، بیمارید
تا چند به ساز دشمنان رقصیدن؟
بر خون شهید کربلا خندیدن؟
نشناخته اید حرمت عاشورا
ای بی خبران ز قدرت عاشورا
گفتید «خداجوی» به یاران یزید!
بستید دو چشم خویشتن بر خورشید!
در قدس به جای یاری مظلومان
بردید پناه در حریم شیطان
از کشور ما نفی مسلمانی شد
تصریح به جمهوری ایرانی شد
گفتید که عهد و دین دگر آخر شد
دوران ولایت فقیهی سر شد
جان و تن ما فدای ایران! آری
ما را نه به غزه نی به لبنان کاری
با رمز تقلب آتشی بر پا شد
در پیکر شهر فتنه و غوغا شد
حاشا ز نظام ما که بر باد رود
خون شهدای جنگ از یاد رود
یک بار دگر نایب مهدی دم زد
فریاد و خروش بر همه عالم زد
ما را به بصیرت و نظر دعوت کرد
ما را به حضور بیشتر دعوت کرد
فریاد برآورد که هوشیار شوید
از خواب خوش خیال، بیدار شوید
روز نُه دی، پیر و جوان بر پا خاست
ایران به ندای رهبرش، قد آراست