این  چشم‏ها برای که تبخیر می‏شود؟
این  حلقه ها برای که زنجیر می‏شود؟
پیراهنِ  مُحرمِ من را بیاورید
دارد  زمان هیأت من دیر می‏شود
با  روضه ی حسین، نفس تازه می کنم
وقتی  هوای شهر نفس گیر می‏شود
من  دستمالِ گریه‌ی خود را نشُسته‌ام
چون  آب هم به نام تو تطهیر می‏شود
اشکِ  تو تا همیشه جوان می‌چکد، حسین
چشمِ  من ‌ست این ‌که چنین پیر می‏شود
من  تازه تشنه می‌شوم و گریه می‌کنم
وقتی  ز گریه چشم همه سیر می‏شود
این  قطره نیست، آینه‌ی توست یا علی
در  اشکِ ما حسینِ تو تکثیر می‏شود

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان