در فراق یار

کریم کار خودش را همیشه می داند

به پای سائل عشقش همیشه می ماند

کریم نام قشنگی است، نام زیبایی است

چقدر نام کریمان به یار  می آید

پس از عطای دو دست کریم ، سائل او

ز مهر صاحب قلبش همیشه می خواند

به سر در دل من حک شده چنین آقا

گدایی سر کوی کریم می باید

گدا فقط به کنار شما شود آرام

گدا به روی دو زانوی یار می خوابد

همیشگی است عزیزم گدایی دلبر

و شمس روی گداها همیشه می تابد

و شاید ای دل و دلبر ز آسمان آیی

و مثل هر دفعه چون من تو هم بگو شاید

سروده جعفر ابوالفتحی