یک عمر قانعند به کم های مشترک
دارند این دو آینه غم های مشترک
این چادر نمازش و انگشتر آن یکی
اینگونه داشتند کرم های مشترک
پهلو و دست بسته، به این دو بزرگوار
یک عمر کرده اند ستم های مشترک
با یا حسن به خانه و در کوچه های شهر
خوردند با حسین قسم های مشترک
تا پشت در رسیده، پس از آن به چاه رفت
برداشتند هرچه قدم های مشترک
حُبِّ علی و فاطمه با ماست، ساختند
این دو به قدر شیعه حرم های مشترک
شاعر : مهدی رحیمی
- یکشنبه
- 17
- اسفند
- 1393
- ساعت
- 19:30
- نوشته شده توسط
- محمد
- شاعر:
-
مهدی رحیمی زمستان
ارسال دیدگاه