یا صاحب العصر  و الزمان (عج)

اشک و بکا جواب دلم را نمی دهد
یارم مرا به کنج دلش جا نمی دهد

من سالها ز فکر رخش خونجگر شدم
من سعی می کنم ولی او پا نمی دهد

او هجر می دهد بدهد لااقل بگو
تسکین چرا به این دل تنها نمی دهد

من اویم اوست من و ما یکی شدیم
من را گرفته از من و ما را نمی دهد

گاهی نگاه میکندم با دو غمزه لیک
بر قطره راه وصل به دریا نمی دهد

سائل شدیم تا همه کس را عطا کند
ارزان به  هر کسی که زلیخا نمی دهد

اصلا تمام عمر کمم نذر اعتکاف
در لحظه می دهد؟ شب یلدا نمی دهد؟

دیریست در رهش به تماشا نشسته ام
از چیست یارم اذن تماشا نمی دهد

ما صید سیدیم و غذا دام می خوریم
رزقی نخور که مزه ی آقا نمی دهد

بی ظن که به مقام یقینی نمی رسی
کو مسجدی که بوی کلیسا نمی دهد؟

شاعر : جعفر ابوالفتحی