بعد از این شهر نبی جلوه ی طوبا دارد
قوم در خواب فرو رفته مسیحا دارد

ازدحامی ز ملایک شده این بیت النور
مصطفی روی زمین عرش معلی دارد

همه هستند نبی، آسیه، مریم، اما
این وسط چهره مولاست تماشا دارد

تا به این لحظه ندیده مَثلش را دنیا
همچو معبود، مگر فاطمه همتا دارد!

وز شمیم خوش این یاس که پراحساس است
گر ملک جان بسپارد به خدا جا دارد

ماه در آینه انگار خودش را دیده
تا نظر بر سر گهواره زهرا دارد

آب شد قند درون دل حیدر تا دید
زاده ختم رسل خنده به لبها دارد

بین گهواره علی ولی الَه را خواند
این زن از کودکیش روح تولا دارد

واژه از وصف صفاتش بخدا کم آورد
آنچه خوبان همه دارند به یکجا دارد

شاعر : علی اکبر نازک کار

شاعر : علی اکبر نازک کار