یه کاروان از زن و بچه های ارباب
با صورتای سوخته زیر برق آفتاب
دارن میان صحرا صحرا ، با چشمای دریا دریا
زائرای کرببلا
اسیرای آل طاها ، با صورت شکل زهرا
زائرای کرببلا
حسین غریب فاطمه
******
وقت وصال خواهر و برادر اومد
پاشو حسین که خواهرت از سفر اومد
ای کشته ی تنها حسین ، ای رهبر دنیا حسین
منزل مبارک یا حسین
ای بی سر زهرا حسین ، ای دلبر دلها حسین
منزل مبارک یا حسین
حسین غریب فاطمه
******
برا لبای تشنه ی تو آب آوردم
به روی دستام نشون از طناب آوردم
بی تو شدم محمل نشین ، خونه خرابیمو ببین
رو صورتم افتاده چین
دوباره برخیز و ببین ، با پسر ام البنین
رو صورتم افتاده چین
حسین غریب فاطمه

شاعر : محمد مهدی روحی