آتشِ هجران زده بر خرمن جانم لهیب
سوزم اندر اشتیاقِ دیدنِ روی حبیب

اشکِ حسرت می چکد هر دم زِ ابرِ دیده ام
در هـوای طلعتِ زیبای یارِ دلفریب

مانده بر راهِ حضورش چشمِ خیسِ انتظار
رفته از دستِ دلِ شیداییم صبر و شکیب

تا به کی دل بی قرار و واله و شوریده حال
تا به کی چشم انتظار و ندبه و اَمَّن یُجیب

روزگارِ من گذشت و یارِ رفته بر نگشت
ترسِ آن دارم بمیرم از فراقش عنقریب

عاقبت این دردِ بیماری مرا هـم می کشد
دردِ من عشق است و محتاجم به درمانِ طبیب

گر به بالینم بیاید آن مسیحایی نفس
جان بگیرد این تـنِ بی جان و قلبِ غـم نصیب

خون اگر گریم زِدستِ رنجِ مهجوری رواست
به غریبِ غرقِ خونی که شده شیب الخضیب

شاعر : حمیدرضا گلرخی