کاشکی خونم توی کربلا بود
توی قلبم یه برو بیا بود
یه دلم پای ضریح شیش گوش
یه دلم رو ایوون طلا بود
کاشکی خونم توی کربلا بود
زندگیم نذر محرما بود
پای تل زینبیه مردن
تنها حاجت من از خدا بود
به همین برکت به همین نفسا
که تو روضه میاد و میره حسین
دل غرق به خون به هوای جنون
گاهی واسه حرم میگیره حسین
ای شهنشاه و دلبرم
شوق تو دارم در سرم
واسه همینه که میگم
اللهم الرزقنا حرم
اللهم الرزقنا حرم (4)
کاشکی خونم توی کربلا بود
پاتوقم حرم نیمه شبا بود
تو حریم خوشکل علمدار
بساط اشک و روضه به پا بود
کاشکی خونم توی کربلا بود
کفتر دلم همش هوا بود
دل می برد از همه کفترا چون
کفتر بوم امام رضا بود
به هوای جنون به هوای حرم
بخدا که من محتاجم حسین
از توی زائرات لیست خوب یا بدات
نکنی یک وقت اخراجم حسین
به همین برکت به همین نفسا
که تو روضه میاد و میره حسین
دل غرق به خون به هوای جنون
گاهی واسه حرم میگیره حسین
از عشق تو ای دلبرم
آواره و دربه درم
تا کی آقا باید بگم
اللهم الرزقنا حرم
اللهم الرزقنا حرم (4)
کاشکی خونم توی کربلا بود
زندگیم به که چه باصفا بود
شروع هرروز زندگیم با
یه سلامی بسوی آقام بود
کاشکی خونم توی کربلا بود
بهترین شب شب جمعه ها بود
کل آل عبا دور ضریح
شور و غوغایی پایین پا بود
من بی سروپا کجا اونجا کجا
میبیمی که کارم توهمه
کی میشه ببینم با چشای ترم
که پای شیش گوشه تلاطمه
به همین برکت به همین نفسا
که تو روضه میاد و میره حسین
دل غرق به خون به هوای جنون
گاهی واسه حرم میگیره حسین
ای سالار و ای سرورم
یک عمریه که نوکرم
مردم از بس گفتم آقا
اللهم الرزقنا حرم (7)