این شعر سروده شاعر جوان اهل بیت آقای سیروس بداغی است که مصرع اول سروده ایشان و مصرع دوم از غزلیات حضرت حافظ می باشد.

حقير:
المنه للّه كه علي بنده نواز است
حافظ:
زان رو كه مرا بر در او روي نياز است
حقير:
هر شب بزنم باده ز ميخانه ي كوثر
حافظ:
و ان مي كه در ان جاست حقيقت نه مجاز است
حقير:
از حيدرِ كرار رسد روزيِ عالم «۱»
حافظ:
وز ما همه بيچارگي و عجز و نياز است
حقير:
اسرارِ علي را به عدو زان كه نگوييم
حافظ:
با دوست بگوييم كه او محرم راز است
حقير:
اخر چه بگويم ز علي آن شهِ لولاك
حافظ:
كوته نتوان كرد كه اين قصه دراز است
حقير:
من چشم ببندم ز جهان يا اسداللّه
حافظ:
تا ديده ي من بر رخِ زيباي تو باز است
حقير:
آن كس كه ببيند دمي ايوانِ طلايت
حافظ:
از قبله ي ابروي تو در عينِ نماز است
حقير:
من دردِ دلِ آن شــهِ دل خسته ندانم
حافظ:
ازشمع بپرسيد كه در سوز و گداز است
۱:(« و بيمنه رزق الوري » شيخ عباس قمي، مفاتيح الجنان، دعاي عديله)

شاعر : سیروس بداغی