رفتی ای بهارم ، از غصه بی قرارم)
بعد تو به کوفه ، جز غصه ها ندارم ) ۲
رفتی و به خانه  جوانه  زده شکوفه ی عزا
بی تو ای پدر جان  ز هجران  کنم شبانه ناله ها
ای که پر گشودی  نمودی  عزم دیدار همسرت
از جنان تو گاهی  نگاهی  نما به سوی دخترت
( بس که بودی غریب  رفته از دل شکیب ) ۲
وای از این همه غریبی ۲
( ماه کوفه شب ها ، باشد به آه و نجوا
بس که یا علی جان ، بودی غریب و تنها )۲
هر سحر ز داغت  فراقت  دل با تو در بهانه شد
وای من که آخر  چو مادر  دفن تو هم شبانه شد
دل برای هجرت  ز غریت  نوحه ی مظلومانه خواند
روزگار دیرین  چه غمگین  قبر تو مخفیانه ماند
( جان ز داغت دهم ، سر به خاکت نهم )۲
ای که بر دلم حبیبی  ۲

شاعر : محمد مبشری