روح عدالت کشته شد خدایا
با خون دل آغشته شد خدایا
کوفه شد کربلا  هر دلی در عزا
ای اولین مظلوم عالم
فدای تو هستی و جانم
شد موسم پرواز آسمانی
رو سوی تو ای یار قد کمانی
من به خون نشسته  تو پهلو شکسته
ای که مرا جانان و جانی
من آمدم بر میهمانی
جان علی از غصه گشته بر لب
گریان حسین و مجتبی و زینب
لحظه های آخر  دست ناله بر سر
گر یار مطلومان دهد جان
غم می شود در سینه مهمان
دفنش بود در کوفه مخفیانه
غسلش شده چون فاطمه شبانه
وای از این مصیبت  اوج رنج و غربت
دفن غریبانه ی مولا
تازه نموده داغ زهرا

شاعر : محمد مبشری