چِقَدَر زود ببین ماهِ خدا آمد و رفت
مَـــهِ عُشاقِ علی ماهِ صفا آمد و رفت

مهِ جوشن مهِ الغوث ، مهِ خوب خدا
مهِ آواره دلان ماهِ دعا آمد و رفت

دستمان پر شده از روزیِ در وقتِ سحر
حیف شد ماهِ کرم ماهِ عطا آمد و رفت

تا که ما عاشق و دلداده ی حیدر بشویم
بهرِ مولایِ جهان ماهِ عزا آمد و رفت

یادِ شب های مناجات و دعا می افتم
آن زمانی که گدا پشت گدا آمد و رفت

یک نفر در شبِ قدری که بودسرِّ خدا
گوشه ی مسجد ما بهر شفا آمد و رفت

گفت سائل به من از مهر و وفا حرفِ دلش
گفت افسوس که این ماهِ سخا آمد و رفت

هر کسی خاطره ای دارد از این ماهِ خدا
چقدر خاطره ها خاطرِ ما آمد و رفت

کربلایی شده اند عده ای از فیضِ سحر
علتِ رفتنِ تا کرب و بلا آمد و رفت

سخن از کرب و بلا شد دلم آتش بگرفت
نیزه ای عصر عطش سوی شما آمد و رفت

آسمان گریه ی خون کرده به حق وقتی دید
اسب بر روی تنِ خونِ خدا آمد و رفت

کربلا قطعه ای از جنتِ اعلای خداست
خوش به حالش که در این صحن و سرا آمد و رفت

شاعر : سیروس بداغی