حضرتِ معصومه ما را کربلایی می کند
همچو بابش از مریدان دلربایی می کند

مردگان را زنده گرداند نگاهش تا ابد
نیست این بانو خدا اما خدایی می کند

نورِ حق سیمایِ حق آوایِ حق اُخْتُ الرِضا
بی سبب هرگز نباشد گر عطایی می کند

در حریمش دل بگیرد پَر چو مرغان در هوا
دُختِ موسی دم به دم ما را هوایی می کند

این حرم دارد به جنت تا به محشر سروری
مــسِ جان داری بیاور... او طلایی میکند

من یقین دارم خدا داند که بی بی از کرم
هر که را مهمان کند قطعا رضائی می کند

ای (بداغی) پیشِ هر خار و خسی زانو مزن
خوش به حالش هر که در اینجا گدایی می کند

شاعر : سیروس بداغی