آرام دل حضرت زهراست حسین(ع)
محبوب قلوب و شاه دلهاست حسین(ع)
مغز است محمد و علی سلولش
دل فاطمه و تمام اجزاست حسین(ع)
یوسف سر خویش را به عشقش پی کرد
از بس که جمیل و خوب و زیباست حسین(ع)
در وقت ورود خود به جنت قطعا
فرش قدمش چشم مسیحاست حسین(ع)
پیغمبر ما از چه به او "منی" گفت
چون میوه ی شاخه های طوباست حسین(ع)
ای آن که پر از وسوسه و تشویشی
آسایش قلب نا شکیباست حسین(ع)
شیرینی کام قلب شیداست حسین(ع)
مجنون شده را حضرت لیلاست حسین(ع)
از بس که کریم است ، میان گودال
با قاتل خود غرق مداراست حسین(ع)
با این همه معجزات، خود بوسه زن
دستان قلم گشته ی سقاست حسین(ع)
برخیز تو ای فتاده در چاه گناه
نومید نشو چون که تواناست حسین(ع)
در وصف حسین این سخن بس باشد:
(ع) آرام دل زینب کبراست حسین

شاعر : جعفر ابوالفتحی