هر دوتاتون میشدین بنای هم
ابتدای هم و انتهای هم
نور واحدید و فرقی نداره
جلوه میکنید اگر به جای هم
شما وصله ی تن همدیگه اید
توی عالم ندارید همتای هم
اونقدر عاشق همدیگه بودید
جونتون رو میدادید برای هم
دست بسته و شکستتون شده
توی زندگی گره گشای هم
یکی شد سپر… یکی سپر فروخت…
ینی اینطوری شدید فدای هم
روز ازدواجتون دعام اینه
الهی که پیر بشید به پای هم
الهی زندگیتون چشم نخوره
زبونم لال نبینید عزای هم….
شاعر : رضا قربانی
- چهارشنبه
- 25
- شهریور
- 1394
- ساعت
- 6:22
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
-
رضا قربانی
ارسال دیدگاه