پر می‌گیره دلم به هوات ، با شوق مرقد با صفات

یک گوشه چشم تو کافیه ، تا که بشم من از زائرات

رو سیاهی من رو نبین ، کرامتت زیاده

خوب می‌دونم نگاهت آقا ، سوی باب الجواده

وقتی نگاهم می‌کنی ، می‌شم رها از درد و غم

فرقی نداره با بهشت ، آخه برا من این حرم

******

من که به عشق تو اسیرم ، می‌خوام ازت حاجت بگیرم

چی می‌شه پای روضه تو ، از غصه‌های تو بمیرم

از بی‌وفایی زمونه ، آقا چه‌ها کشیدی

از کوچه ها که می‌اومدی ، بر سر عبا کشیدی

این لحظه‌های آخری ، با قلبی غرق تاب و تب

داری به زیر لب می‌گی ، ای وای حسین تشنه لب