سفیر تو اسیر بی وفاهای کوفه س
پناه و تکیه گاهش در و دیوار کوچه س
تنها موندم با کینه ها نامردن کوفیا
به حق مادرت برگرد اینجا نیا
شکسته بغض گلوم پیشت رفته آبروم
عمرم با غصه ی تو داره می شه تموم
غم بچه هات منو می کشه
غم کربلات منو می کشه
******
کجایی که ببینی حرمتو شکستن
دستم مثل حیدر میون کوچه بستن
آقا چشمام بارونیه پیکرم خونیه
ترسم از زینب و از این مهمونیه
نیار بال و پر تو ششماهه اصغر تو
بین این بی حیاها آقا دختر تو
غم بچه هات منو می کشه
غم کربلات منو می کشه

شاعر : محسن طالبی پور