بستر شهادت

چند وقته  رو می گیری تـو خـونه راه نمی ری
این رنگ و روی زردت میگه داری می میری
داری می سوزی تو تب نفس نداری امشب
اشک چشات می ریزه رو گونه های زینب
شرمنده میشم تا می بینم حـال تـو رو
وقتی می پرسن بچه ها احوال تو رو
پاشو عزیزترین کسم
دووم بیار هم نفسم
ببین چقد دلواپسم
******
بلند شو از تو بستر چشم و چراغ خونه
لباستو عوض کن  آخه دم اذونـه
چادر سیاه خاکـیــت کنار جا نمازه
آروم پاشو که پهلوت نـریزه خون تازه
آروم بلند خوب میدونم سخته برات
پاشو عزیز ترین کسم
دووم بیار هم نفسم
ببین چقد دلواپسم

شاعر : محسن طالبی پور