(شور - امام حسین علیه السلام)
یه سرزمین توی جهان پر شده از نور و صفا
اسمشو از بر بکنید بهش میگن کرب و بلا
هر کی میخواد هر چی بگه تو رو ندیده مستم
چشم حسودا کور بشه حسینو می پرستم
کی گفت یه روز عاقل بودم من از ازل دیوونه تم
دیوونه ی عشق حسین همین جوری می مونم
به جرم عشق و عاشقی میگن تو کافر هستی
بذار ملامت بکنن عشق است حسین پرستی
دیوونه ی حسینم و کاری با عقل ندارم
عقلو میخوام چیکارکنم وقتی حسینو دارم
---------
- یکشنبه
- 12
- مهر
- 1394
- ساعت
- 5:31
- نوشته شده توسط
- مجید قنبری
ارسال دیدگاه