ویرانه پر شد ، از آه و ناله

نوحه‌ خوانی می‌کند ، طفل سه ساله

بابا حسین جان

******

دیگر نمانده ، در پایم رمق

با دستم آیم ، به سوی طبق

نیلوفری شد ، بابا وجودم

یاس تو بودم ولی حالا کبودم

بابا حسین جان

******

امشب خرابه ، گردیده گلشن

عمّه کجایی؟، چشم تو روشن

مهمان به ویران ، شد سوره‌ی نور

یوسف من آمده از چاه تنور

بابا حسین جان

******

شکوه ندارم ، از دست بسته

دانم ز دستم ، شد عمّه خسته

بار غم من ، دارد به شانه

جای من خورده ز دشمن تازیانه

بابا حسین جان

شاعر : میثم مومنی نژاد